παραπίπτω

παραπίπτω,

A fall beside,

ἐγγὺς τῶν τειχῶν -πεπτωκός Plu.Lys.29

; come side to side, Arist. GA718a1, al.

2 Math., as [voice] Pass. of παραβάλλω, to be applied, Archim.Con.Sph.2.

II fall in one's way,

κατὰ τύχην παραπεσοῦσα νηῦς Hdt.8.87

, cf. Lys.27.15 ;

ἀκοντίσαι ὅπου ἂν παραπίπτῃ [θηρίον] X.Cyr.1.2.10

;

ἀγοράσαι . . χιτωνάριον, μάλιστα μὲν ἐὰν παραπίπτῃ χειριδωτόν PCair.Zen.469.5

(iii B. C.) ; π. κατὰ βοήθειαν come in time to aid, Plb.31.5.2, etc.; ὁπότε καιρὸς παραπέσοι as opportunity offered, X.Eq.Mag.7.4, cf. Th.4.23 ;

οὐ δεῖ τοιοῦτον παραπεπτωκότα καιρὸν ἀφεῖναι D.1.8

;

εἴ ποθεν ἄελπτος παραπέσοι σωτηρία E.Or.1173

;

ὁ -πίπτων παρὰ τῶν πολλῶν ἔπαινος Epicur.Sent.Vat. 29

; ὁ παραπεσών the first that comes,

ἡ παραπίπτουσα ἀεὶ [ἡδονή] Pl.R.561b

; ὁ παραπεπτωκὼς λόγος that happened to arise, Id.Lg.832b, cf.Phlb.14c ; πᾶν τὸ παραπῖπτον or παραπεσόν all that befalls, Plb.3.51.5, 11.4.5 ; κατὰ τὸ -πῖπτον incidentally, Phld.Mort.37.

2 c. dat., befall, θαυμαστὸν κτῆμα παραπεσεῖν τοῖς Ἕλλησι fell to their lot, Pl.Lg.686d ; π. τῇ πόλει νομοθέτης comes to its aid, ib.709c : in bad sense,

ἀσθένειά τινι παραπεπτωκυῖα Phld.Lib.p.49O.

;

παραπέπτωκε τῇ πόλει ὥστε ἀνακτᾶσθαι X.Vect.5.8

.

III fall, rush in,

εἰς τὸ Σαμικόν Plb.4.80.9

, etc.

IV go astray, err, X.HG1.6.4 ; τοῖς ὅλοις πράγμασιν ἀγνοεῖν καὶ π. Plb.18.36.6 ; π. τῇ διανοίᾳ Vett. Val.73.25.

b to be mislaid or lost, of a document, Ostr.Bodl. i62(ii B.C.), POxy.95.34(ii A.D.), etc. ;

σανδάλιον παραπεσόν Luc.Philops.27

.

2 fall aside or away from, c. gen.,

τῆς ὁδοῦ Plb.3.54.5

;

τῆς ἀληθείας Id.12.12.2

;

τοῦ καθήκοντος Id.8.11.8

;

τῆς ἱστορίας Str.1.1.7

: abs., fall away, Ep.Hebr. 6.6.

V fall down before, cringe, flatter,

παραπεπτωκώς D.45.84

.

VI Astrol., to be unfavourably situated, Vett.Val.5.5, 27.18.